Ik zal nie veel supporters meer hebben denk ik want ik heb al heeeeel lang gezwegen. Ik heb al lang nie meer gezegd wat ik gedaan heb elke dag. Maar ja, er is eerst nie veel gebeurd en wanneer er dan wel wa gebeurd was, dan was ik weer ziekskes :( Veel platte kaka en soms wa overgeve.
Woensdag is mama ziek geworden. En donderdag is papa ziek geworden. En donderdagavond ben ik ziek geworden. En vrijdagavond zijn oma & opa ziek geworden en zaterdag is tante maya ook ziek geworden. En mijn peter is ook een beetje ziek geworden. Allé, ik denk dat alle mensen van de wereld (allé, mijn wereldje dan toch hé) ziek zijn geworden. Dus ja, ik moest eigenlijk niet veel schrijven hé, want ah ja, iedereen zal toch te ziek zijn geweest om da allemaal te lezen.....
Nu dinsdagavond moet ik naar ziekenhuis om te gaan slapen. Dan gaan ze zien of ik gevoelig ben voor wiegedood. En donderdag ga ik naar ander ziekenhuis, om te kijken of ze mij kunnen helpen met de reflux (die ik dus nog altijd heb). Dus drukke week dat er komt. Dan heb ik wel wa meer om te vertelle hé.
Maar naast platte kaka, overgeven & krampkes denk ik dat voor de rest alles goed is met mij. Mama voelt zich ook al terug wat beter & papa, tja, zal ooit wel eens in orde komen denk ik :)
zondag 18 november 2007
oei oei oei
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Er was indertijd zo'n ellenlange wachtlijst, zei men me, dat ik van het wiegedoodonderzoek maar af zag. Ongerust was ik alleszins genoeg. Mijn babydochter ademde zéér onregelmatig en ik telde zenuwachtig de seconden tot de volgende ademtocht. Zoooo lang kon ik mijn adem niet inhouden, meende ik. Heden ten dage heb ik - gelukkig maar - een zéér springlevende puber in huis.
Van reflux en krampen en huilen en machteloos voelen kan ik ook meespreken, maar uiteindelijk gaat alles voorbij, eens er een meer gevarieerde voeding op tafel komt.
Een reactie posten