Ik ben teruuuuuug

Na een lange afwezigheid ben ik eindelijk terug te vinden achter de compoeter van mijn papa. Ik mocht er een tijdje niet op- en naastzitten, want papa had nu toch wel iets voor zulle. Een week geleden is zijn dingske waar alle foto's opstaat, kapot gegaan! Zo opeens, floep. Geen foto's meer. En allemaal mooie foto's van mij hé!!


Dat is nie proper hé. Dus papa heeft veel moeten foefelen om die foto's terug te kunnen krijgen... en tis gelukt, flinke papa dak ik heb hoor!

Er is zeer veel gebeurd de laatste week. Ik zal da allemaal proberen vertelle hé.
Vorige week heb ik een nachtje in ziekenhuis gelegen voor een wiegedoodtest. En het was allemaal positief...allé... eh negatief? Tis in orde, ik ben geen risico-kindje. Dus dat was al goed nieuws voor mama en papa. Maar ze gebruiken nu toch nog altijd da engelen-spel, om te waarschuwen als ik nie meer adem.

En donderdag zijn mama en papa naar dokter geweest met mij voor eens te kijken wat er nu echt mis is met mij. Want ik heb toch duidelijk last van dingen hé. En die dokter heeft dan gezegd dat ik eens een nachtje in het ziekenhuis moet liggen.... grrrr, weeeeeral zeg! Dan trek ik speciaal een mooi kostuumpie aan, om al die verpleegsterkes te charmeren. Sorry poeziewoeziewoefke :/
Dus dat was gisteren en vandaag dat ik in UZ lag. En wat blijkt. Ik heb inderdaad last van zuur, teveel zuur soms. Dus nu moet ik die medikakamentjes toch nog blijven innemen. Maar op een goeie manier nu, want andere dokter had niet gezegd hoe mama die medikakadingskes moest geven zodat het helpt! Stom hé! En ook weer andere pap. Geen soja meer. Jippie!










Ik ben zeer flink geweest in ziekenhuis, zelfs verpleger heeft da gezegd. Tja, dat verpleegsterkes mij flink vonden, dat is normaal hé. Want ik lachte altijd zeer mooi naar hen, ze waren direct verkocht! Ik heb daar thuis al zéér veel voor geoefend! En ik ben ook naar een nieuwe osto...ostero....dinges geweest en die heeft wa zitten prutsen aan mijn nekske en mijn buik. Dat deed deugd hoor. En dan ook nieuw medikakamentje gekregen: colikind, speciaal voor darmkes. Doet ook deugd, voel me toch wa beter daarmee. Alle kleine beetjes, da helpt altijd zegt papa.

Teveel medikakamentjes is dan ook weer niet goed hé. NO DRUGS heb ik papa al horen zeggen. "dat gij da nooit doet hé kapoen" zei ie. Ik weet nie wat daar nu slecht aan is zulle, doet zooone deugd soms... Maar ja, papa zal het wel weten zeker? En als ik 18 ben, doe ik toch wat ik wil, neh!

Maar nu moet ik alles doen wat mama en papa zeggen hé. Veel kan ik niet tegenwerken, want ja, ik kan wel al typen en op internet wa vertelle, maar veel babbelen kan ik nog nie. Paar dagen geleden voor de eerste keer in zwembad geweest. Helemaaaaal alleen hé! Niet te doen. Ik durfde da nie en heb da ook willen zeggen, maar ja, mama en papa verstaan mij nog nie :( Dus ik maar stoer gezwommen dan.... En nie verdronken, gelukkig!! Maar mama paste wel op mij hoor.









En na het zwemmen heb ik nog wa genoten met 'Blaffie'. Rare naam, want die doet dus geen blaf blaf. raar. Maar ik denk dat ie een beetje ziekskes is, want ziet een beetje geel... Zal ook wa onder de lampkes moeten liggen zoals ik denk ik... of tis chinees hondje?









Dat was het denk ik allemaal hé wat er gebeurt is vorige week. En deze week. Hopelijk blijft de compoeter van papa nu beetje goed werken en dan kan ik veel rapper iets schrijven hé. Maar belangrijkste is dat ik mij nu meer en meer beter voel. Nog niet 100% zulle, echt nog wel pijnekes, maar mama en papa zeggen toch al dat ik meer lach. Dat is toch goed teken.