zondag 14 oktober 2007

Lank geleden

Ooops, het is al lang geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen. Welke reden kan ik nu opgeven... ehm... effe zielig kijken? Of gebaren dat er niets gebeurd is. Allé, er is veel gebeurd hoor, daarom ook dat het zo lang geleden is dat ik nog iets laten horen heb... Kan je nog volgen? :)

Gaat niet zo goed met mij de laatste paar dagen. Ik had dus ook niet veel zin om veel dingen neer te schrijven, ik had meer zin om te slapen. Maar da ging ook al nie zo makkelijk en das beu zulle. Ik wil mijn 18uurkes slaap op een dag hoor, zoals elke andere mens... eh.... baby.



Zoals al gezegd, deze week veel last van m'n maagje gehad. Vorige week was het m'n darmpkes die ambetant deden en de 'ostotecraat' heeft dan mij geholpen. Maar ja, nu ist iets anders dat pijneke doet! Vrijdag dan weer naar dienen 'osto-e'... 'ostocraat'.. allé dienen mens geweest voor mijn maag. En daarna ook naar de kinderdokter en van hem hem ik nieuwe pillekes gekregen. Het doet soms zooo pijn dat ik me helemaal omdraai in mijn bed en dat ik zelfs dingen begin op te eten die niet eetbaar zijn!!









Maar mama en papa dragen goed zorg voor mij. Speciaal voor mijn pillekes en dokter en zo te kunnen betalen, gaan ze de auto zonder dak wegdoen. Jammer dat die weg moet, anders kon ik daar eens mee rijden. Maar ja, dat gaat niet hé. Anders moet mama in de koffer zitten!

Allé, ik hoop dat het veel beter gaat zijn met mij morgen en zo, want mama en papa weten echt niet wat ze moeten doen om mij beter te doen voelen. Ik weet het wel hoor, gewoon mij veel knuffelen en liefde geven. En dat is zelfs gratis (dan moet de auto niet weg hé) Ah ja, ik speciaal een klakske aangedaan voor de wind...

1 opmerking:

Anoniem zei

Ja, die lastige eerste drie maanden waarbij je aan die krampjes zo bitter weinig kan doen... Je zit er middenin en er lijkt geen einde aan te komen. Je voelt je als ouder zo machteloos. Maar het gaat voorbij, nog even geduld. (maar dan komen de snotvallingen en de tandjes ;-) maar ook dàt passeert)
Maar jullie genieten vast heel erg van het geknuffel, het kirren, de lachjes, de interactie, de evolutie... Daarom is het voor mij ook zo leuk aan de hand van de foto's en het dagboek Mattéo van nabij te kunnen volgen! En lijkt hij in deze aflevering niet op oma Tine en Annelien? Zelfs trekken van Joram zag ik er al in, maar dat zal wishful thinking zijn, denk ik...